بر مردمان روزگارى آید که جز سخن چین را ارج ننهند ، و جز بدکار را خوش طبع نخوانند ، و جز با انصاف را ناتوان ندانند . در آن روزگار صدقه را تاوان به حساب آرند ، و بر پیوند با خویشاوند منّت گذارند ، و عبادت را وسیلت بزرگى فروختن بر مردم انگارند . در چنین هنگام کار حکمرانى با مشورت زنان بود ، و امیر بودن از آن کودکان و تدبیر با خواجگان . [نهج البلاغه]
 
امروز: پنج شنبه 04 اردیبهشت 11

عشق یعنی دیوانگی ...
عشق یعنی بیخانگی...


 نوشته شده توسط یکنفر در دوشنبه 86/9/12 و ساعت 11:44 صبح | نظرات دیگران()
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
درباره خودم
آمار وبلاگ
بازدید امروز: 20
بازدید دیروز: 3
مجموع بازدیدها: 23541
جستجو در صفحه

لوگوی دوستان
خبر نامه
 
موسیقی وبلاگ من